In den beginne was er...

Niets was er in het begin. Zo wil het verhaal. Over mandala's is al heel veel gezegd en geschreven. Een mandala wordt ook wel een magische cirkel genoemd. Natuurlijke mandala's vind je overal om je heen. Kijk eens in de ogen van een ander en je ziet in de iris meteen al een mandala. Nu kan daar qua schoonheid natuurlijk veel verschil in zitten. Of je nu in de warmfluwelen ogen van je geliefde kijkt of in de waterige bijziende kijkers van de meneer van het postkantoor (ik noem maar een dwarsstraat) kan heel veel verschil uitmaken voor je beleving.
Maar snij bijvoorbeeld eens een sinaasappel doormidden. Als je er oog voor hebt, zal de ronde vorm met stralend heldere oranje vlakjes je meteen opvallen. Let er wel op dat je een verse neemt, anders wijzigen de kleuren enigszins in groen-wit met grijs van de schimmel. En zo stralend oogt hij dan ook niet meer!



Of bekijk eens een madeliefje. Dit tere mini-zonnetje met haar helderwitte rozig omrande stralen is de bloem die bij het sterrenbeeld Ram hoort. Ik ben altijd al verknocht geweest aan dit weidebloemetje. Vroeger als kind maakte ik er kransen van. Toen wist ik nog niet dat dit schatje bij mijn sterrenbeeld hoorde. Maar niet alleen de madelief geeft een prachtige mandala. Er zijn nog legio andere bloemen die hetzelfde effect geven. En wat te denken van het spinnenweb of de nautilusschelp?



Voor mij persoonlijk betekent een mandala een harmonieus geheel van terugkerende elementen, die elk hun bijdrage leveren aan een schepping die voortdurend in beweging is. Er zitten tegenstellingen in zoals licht en donker, verschillende vormen zoals vierkant, rond, elliptisch. En niet te vergeten yin en yang, het mannelijke en vrouwelijke.



In de schepping zijn wederkerende patronen een bekend verschijnsel. Kijk maar naar het universum. Eerst was er de oerknal, een spetterend, gigantisch soort "orgasme" dat de lege ruimte vulde met potentieel leven. Sterren en planeten werden geboren en stierven weer. Op die planeten groeide leven en ook dat stierf weer en werd weer opnieuw bezield door de eeuwigdurende kringloop van het leven.
Let eens op een vuurspuwende vulkaan. Eerst heeft hij een soort ejaculatie. Daarna als het vuur weer geblust is, blijkt de grond eronder vaak heel vruchtbaar te zijn. Ook weer een terugkerend patroon. En zo zijn er nog veel meer vergelijkingen te maken.